Het nieuwe jaar is net begonnen, terwijl Rijko zich volop opmaakt voor de zeer belangrijke wedstrijd tegen Appels. Verliezen is ditmaal geen optie, zo luidt het motto van de coaches. We zijn reeds verscheidene keren moedig strijdend onderuit gegaan, eerlijk gezegd soms een tikkeltje onverdiend. Echter de punten werden Rijko op zulke cruciale momenten dan ook niet toegekend. We stellen een jonge ploeg tussen de lijnen, doch die lijken me ervaren genoeg om succesvol te zijn.


Een heikel punt,  de spelers moeten één hecht team vormen, anders vlot het niet. Om die reden, ondanks de tevredenheid van de zege, moet ik toch het geheel even negatief beoordelen, namelijk de richtlijnen van de coaches gepredikt moeten met nauwgezetheid worden opgevolgd. Het was even schrikken toen in de slotfase Bjorn een time out nam en woedend tot rood aanlopend zijn spelers te woord stond. Tja, soms moeten spelers eens op hun plaats worden gezet. Want we speelden een heel goede match, goed gegroepeerd, maar we lieten de druk soms achterwege en daardoor werd het nog warm om deze partij winnend af te sluiten. Appels valt altijd moeilijk te bekampen en ook zij hadden de punten nodig om in de race te blijven. Bijgevolg geen sinecure maar het geloof in eigen kunnen heeft het gehaald, eigenlijk ooit moest het eens meezitten. Deze zege is binnen, vooraf werd er geuit : twee zeges te gaan , drie tot vier kansen om ze opeenvolgend te behalen. Indien we de match even overlopen mag ik even Dorthe Neefs en haar broer Stef Neefs citeren als outstanding, zij zorgde voor acht korven en hij tekende voor een zestal. Zij waren samen “the best of the rest”, op gebied van afwerking.  Zoals ik reeds eerder aanhief, zonder hun doorbijtende medespelers konden zij nooit of nimmer dit huzarenstukje tot een goed eind brengen. Algemeen waren onze jongere Rijko gazelles de betere van hun oudere Appels opponenten. Van de 23 korven prikten zij er 15 in hun korf. Nu voetjes op de grond houden, verboden te zweven, een korfballend collectief blijven vormen, richtlijnen opvolgen en zo wacht ons nu een flinke uitdaging om  het jaar 2018 in te zetten met een rentree die er mag wezen. Winnen tegen Spartacus, daar teken ik blind voor!                                                                                                                                             Onze doelpunten werden gemaakt door onze dametjes : Dorthe Neefs 7+1vrije worp, Loes Rönne 3, Eef Peeters 2 (die jammer genoeg uitviel met een knieblessure), Jenthe Herthogs 2, en onze heren Stef Neefs 6, Nick Michielsen 1 en Ruud Willemse 1.  Eindstand : 23-20.

Reserve : Rijko reserve – Appels reserve : 19-16  Coach Rudi Robaye beweerde vooraf dat deze partij voor Rijko geen probleem mocht opleveren, voortgaande op het klassement.  Doch een partij dient altijd gespeeld en verrassingen zijn de wereld niet uit. En zo verliep ook de 1ste helft tegen de verwachtingen in. Ruststand een 9-10 en Rijko op zijn stuk gezet, voornamelijk te wijten aan matig positiespel en slordig passenspel om keurig te kunnen afronden. De scorende spelers waren Anthe 1x, Jesse 1x, Tokke 3x, Ben 2x, Marie 1x en Sander 1x. Na de peptalk en het water moesten we nog even Appels laten begaan, maar het tij was aan het keren onder impuls van een rentree om U tegen te zeggen van Nona die er niet minder dan 3 korfde, Marie wou niet onder doen en tekende er eveneens een 2 tal aan. Ben met 2, Sander 1, Tokke en Jesse 1x tekenden voor de eindstand in Rijko’s voordeel. Oef, maar moeilijk gaat ook nietwaar!                                                                                           

Eugeen