In het vooruitzicht van de clash der Titanen uit hoofdklasse 2, die zij aan zij met het huidig maximum het klassement aanvoeren, vind ik het geraadzaam even mijn licht op te steken bij Rijko’s huidige T1, Bjorn Van Acker. Hij zal het als coach nogmaals moeten opnemen tegen zijn Pa, Jozef Van Acker, eveneens een gerenommeerde coach in het kleine korfbalwereldje. Was hij mogelijk zijn leermeester? Neen, zegt Jozef volmondig, hij heeft zijn eigen weg gezocht en ook zelf gevonden. Wie is Bjorn? Hij zag het levenslicht in St. Augustinus/Wilrijk op 28 december 1982. Korfbal in familiaal verband werd hem met de paplepel ingegeven, omdat de voorouders mede oprichter waren van Groen-Wit. Toch doorliep hij, van 5 tot 8, de jeugdopleiding bij Riviera. Vanaf dat moment gaat hij zijn sportieve ambities combineren met het voetbal bij de ploeg van ’t stad, den Antwerp!, dit tot zijn 15^de. Genoeg gesjot en wat volgt is een glansrijke carrière via de Groen-Wit junioren, waarna hij op 17 jarige leeftijd deel uitmaakt van de kern. Bij Scaldis voert hij gedurende 3 jaar mede het hoge woord inzake afwerking, komt terug naar zijn Groen-Wit, maar moet lijdzaam genoeg toezien hoe zij fusioneren met Borgerhout. Hij verdedigt nog enkele seizoenen de kleuren van de fusie club tot lichamelijke kwaaltjes hem tot een noodzakelijke stop verplichten. Met al de opgedane kennis, is dan het moment gekomen om het als trainer/coach te gaan maken. Vooreerst neemt hij twee seizoenen de Rijko junioren onder zijn hoede, met uitmuntende resultaten tot gevolg. Keert terug naar zijn oude liefde, het huidige Borgerhout/Groen-Wit en neemt daar de leiding als T1 van de junioren voor een drie tal seizoenen over. Vorig jaar kon Rijko hem toevoegen aan zijn trainingsstaf als T2, waarna hij dit seizoen T1 werd nadat Rudi Robaye een stap opzij zette. Intussen is Bjorn ook gehuwd in 2007 met Ilse Beerlings, een Belgisch zwemkampioene laureate. Het gezinnetje telt reeds twee knappe spruiten, dochter Fleur is inmiddels 8 en zoon Rune 6. Werkzaam is hij bij DKM-Customs, een douane en expeditie agentschap dat alle formele zaken regelt voor vrachtvervoer. Een interview kan niet eindigen zonder een serie gestelde vragen aan de persoon in kwestie, ziehier wat volgt zijn antwoorden hierop.                                                                                                                     

Wat vind je leuk aan korfbal? De variatie in het spel. Het sociale gegeven in clubverband en het gemengde aspect in deze sport.                                                                    

Wat zijn je sterke en zwakke punten?
Als coach motivatie brengen naar de spelers toe om beter te doen tijdens de wedstrijd. Kortom bijsturing geven waar nodig. Een klein minpunt mijn communicatie na en voor naar de groep toe.                                                                                                                                                  

Ben je tevreden van de trainingen en de wedstrijden?
Training is een gegeven dat moet gebeuren om tot een zeker vooropgesteld doel te komen. Verwachtingen lopen analoog zoals in de voorbereiding. Nu nog Rijko de titel bezorgen in Hoofdklasse 2 om de terugkeer te vieren naar Hoofdklasse 1 waar we nooit mochten uit degraderen. Ik smaak zelf een voldoening dat mijn trainingen goed worden opgevolgd. Vernieuwing brengen wordt door velen gesmaakt.  De zaal is nog wel eventjes ver weg, echter daar zullen we op ons sterkst moeten acteren om in deze klasse te overleven.                                                                                                                    

Wat vind je naast korfbal de sport het bekijken waard?
In de eerst plaats het voetbal, daarnaast tennis en hockey. Toch spreken ze me heden minder uitdagend toe.                  

Wat zij de mooiste herinneringen in het korfbal?
Als speler de kruisfinale met Scaldis veld.  Een Bekerfinale en in zaal een kruisfinale met Borgerhout/Gr-Wit. Mijn grote teleurstelling, dat Groen Wit gestopt is en tot fusie moest overgaan met Borgerhout.                                       

Naar welke speler of speelster kijk je op en waarom?
Vroeger Sven Vervloet bij Groen Wit, die me tot een hoger niveau heeft gebracht. Heden bij Rijko heb ik veel bewondering voor Rudi Robaye, hoe hij van deze groep de voorgaande jaren een hecht geheel heeft gemaakt en het tot een zeer aangename groep heeft gekneed om mee samen te werken. Het is niet elke trainer gegeven om 5 jaar als coach aan te blijven en dan een stap opzij te zetten om de verantwoordelijkheid aan iemand anders over te dragen. Een Rijko speler die mijn gevatte waardering geniet is Nick Michielsen. Niet de meest technische maar een kei van een vak maat die zich volledig kan opofferen voor zijn teamgenoten.                                                    

Hoe zie je de toekomst van Rijko?
Rijko is fenomenaal goed met al zijn jeugdig talent in volle ontbolstering. Als ik daar ook een steentje aan toe kan bijdragen, ben ik al erg tevreden. De klasse waar we nu onze wedstrijden afwerken is nog een wereld van verschil tegenover een hogere reeks. Daar horen we thuis en eens die is gezet maken we terug een gigantische sprong voorwaarts. Het blijkt nog goed te lukken ook, misschien is dit gegeven nogal zacht uitgedrukt. Beste dank Bjorn, nu je vooropgestelde doel nog bereiken en alles is KITS! 

Eugeen