Mooie slogan om de resterende zes wedstrijden van de veldcompetitie aan te vatten. One team, dat is reeds een vaststaand feit. One dream laten we die realiseren met het behoud voor ogen. Het mag nogmaals bewierookt, zeer verdienstelijk derde in de zaal, waar een steeds groeiende prestatiecurve leidde tot een pak knappe resultaten. Het team vertoonde aldaar elke week zijn weerbaarheid, zowel als individueel hun progressie als hun gevarieerd korfbal spelen.


Uiteraard is iedereen tevreden over ons zaalseizoen, je eindigt niet zomaar als 3de in de reeks. Echter wat het veld betreft, daar is het 5 voor 12, er zijn nog 12 punten te sprokkelen, waarvan we er zeker 8 van moeten binnenhalen. Een nieuwe uitdaging om Rijko in Hoofdklasse 1 te houden, plaats waar we thuishoren. Want we spelen korfbal op niveau waarmee we ons kunnen meten met de top drie van het klassement. Hoe verklaar je dan dat we slechts 4 punten achter Rijko’s naam verzamelden? Het enige voorspelbare is vaak het onvoorspelbare in dit spel. We kenden in tal van wedstrijden iets teveel dipjes en juist die mindere momenten moeten eruit in de komende confrontaties. De scheidsen waren niet altijd consequent en ontnamen Rijko zeker een drietal punten, waardoor we op een riantere plaats zouden prijken. Onze derde plaats telt niet meer, bewijs nu dat we nog veel meer in onze mars hebben en het achterste van onze tong als dusdanig laten zien. Hopelijk kunnen we met de vernieuwde aanpak en esprit goed omgaan om een degradatieplaats te ontlopen. Laat ons hopen, want het hangt allemaal zo kort bijeen. De vorm van de dag zal hierin beslissend zijn. Het wordt ongelooflijk spannend wees daar maar zeker van. Toch geloof ik stellig dat we er klaar voor zullen zijn om deze moeilijke klip te omzeilen. En onze supporters zijn die er ook klaar voor?, kunnen zij onze fanions een extra duwtje in de rug geven?                     
Rijko is in volle voorbereiding om dit doel te bereiken. Oefenwedstrijden dienen om te experimenteren en zo speelde men een gezapig oefenmatchke zonder inzet over 3x30 min, maar gefocust op 1 april. Ook weer een kans om te bewijzen dat we een bredere kern hebben dan onze mede opponenten, want we gaan heel de bank nog nodig hebben om ons doel te bereiken. Dus Rijko’s troef nummer één, iedereen nog even een volle week flink aan de bak. Tegen Hoevenen een zwakke tegenstrever, zou Rijko kunnen en willen tonen dat ze niet voor niks een oefenpartijtje afwerkten. Maar dat kwam even anders uit! Een dijk van een wedstrijd werd het niet, enkel de 1ste periode kon enigszins bekoren met een vrij matig afwerkingspercentage naargelang de kansen die men voor de korf aanbracht en die hoeven  efficiënter te worden benut. De rust werd bereikt met een 10-2 voorsprong. De 2de helft gingen we mee met het matige niveau van de tegenstander, weinig tempo, weinig animo en beleving. Neen, deze gewijzigde vak opstellingen losten geenszins de verwachtingen in. Rijko scoorde amper 4 korven in een tijdspanne van 30 minuten en kregen er ook 2 tegen. Kortom een 2de helft om uit te gommen! Bij aanvang van helft drie gingen we toch meer bewegen, en kregen meer tempowisselingen te aanschouwen. Deze welgekomen variatie leverde een 12 -9 score op, waarvan de 8 treffers van onze dametjes meest tot de verbeelding spreken. Minpunt in deze periode, het toestaan van 5 strafworpen aan de tegenpartij en dat kwalijk gegeven moet men bij Rijko beter onder controle houden. Eindscore 26-13, kunnen we dat doortrekken tot 1 april dan?                                                                                                 

Eugeen