De oefenperiode leggen we terzijde en maken ons op voor onze eerste veldcompetitie wedstrijd van het nieuwe seizoen. Meteen kregen we een lastige klant voor de voeten geschoven, het niet te onderschatten Hoboken2000/Mercurius. Rijko had deze opponent reeds in één van de voorbereidingspartijen en tik toegediend door daar overtuigend met de zege aan de haal te gaan. Maar nu er werd geknikkerd voor de eerste punten wordt er uit een ander vaatje getapt en is men bereidt zijn vel duur te verkopen. Rijko is gewaarschuwd en onmiddellijk bij de les, onze start mag je subliem noemen. Na amper 20 min stond er een 4-0 op het scorebord. Nick Michielsen, Stijn Van Der Auwera, Lennert Herthogs na prima werk van Cedric Eelen en Cedric Eelen zelf hadden dit voor mekaar gebracht.


Even een kleine luwte van onze kant, waar de tegenstrever gebruik van maakt. Nick Michielsen en Dorthe Neefs laten Rijko verder uitlopen naar 6-2. De Hobokenaars beginnen iets bitsiger te acteren zodat we even verzwakken en wegzakken in het spelgebeuren. In een mum van tijd sluipt men naderbij tot 6-5. Dorthe Neefs kan gepast tegenprikken, 7-5, maar met de pauze in zicht zien we verrast de 7-7 verschijnen. Toch houden we koord via Lennert Herthogs op inloper, nadat we helaas een stip hebben gemist, rust 8-7. We beginnen de tweede helft net zoals we de eerste zijn begonnen, schitterend vuurwerk. Dorthe Neefs, Jesse Peeters met omdraai en Nona Luyckx brengen ons terug in een comfortabelere zone, 11-8. Wat er zich vervolgens afspeelt noemt men geen korfbal meer, maar het equivalent van een rugbypartij, waarin de heren van Fort 8 zich niet onbetuigd laten. Alle middelen werden aangewend om hun gram te halen. Gelukkig lopen we niet in hun opengestelde val, houden in die fases het hoofd koel, zodat die orkaan stelselmatig bekoeld. Met enkele gele kaarten hoeft de scheids te zwaaien om de boel onder controle te houden. Door hun veroorzaakte foutenlast houden we er vier vrije worpen aan over, die ons niets opleveren, jammer dat de laatste van Jesse Peeters werd afgekeurd, waarom? De rauwe strijd is nog niet volledig gestreden, op kousenvoeten korven de Hobokenaars eerst de 11-11. Lennert Herthogs knalt de 12-11 binnen en toch laten we ze naderen tot 12-12 gelijk. We zijn volgens het spelverloop gedurende de ganse wedstrijd niet voldaan en dat is terecht! Stijn Van der Auwera korft eerst de 13-12 om te besluiten met een omgezette stip, einduitslag 14-12. De verdienste van coach Glenn Ruts mag ook eens geroemd, omdat hij met een perfecte sturing langs de lijn, zijn manschappen mede over de meet trok.                                                                                                                           

Rijko reserve – Hoboken2000/Mercurius reserve : 14-17  Zowaar een gemiste kans op de thuiszege. Laten we wel wezen, de winst voor Rijko res. dat had zomaar gekund. Er waren mogelijkheden om de Hobokenaars met lege handen huiswaarts te sturen. Met iets meer controle en kalmte had dit een feit kunnen zijn. Het ligt uiteindelijk bij ons zelf waar we de 2de helft niet meer zo snedig voor de dag kwamen als tevoren. Indien je het scoreverloop even onder de loep neemt, zal dit zichzelf bevestigen. Tim Baetens zorgt algauw voor de 2-0, maar krijgt lik op stuk van zijn tegenspelende heer, 2-2 en 2-3 nadien. Nathan Herthogs 2x, Tokke Van de Kerckhoven brengen ons op 5-4. De bezoekers nemen even over tot 5-6, waarna Anne Kums, Nathan Herthogs en Eef Peeters de juiste ruststand vastleggen, 8-6. Echter na de rust hadden we geen verhaal meer tegen hun nauwkeuriger afwerkende heren, die de stand naar 9-12 zetten. Enkel Tim Baetens had in die overmacht periode tegen gescoord. Toch laten we ons niet zomaar kisten en bieden weerwerk via Dorien Eelen, Anne Kums en Eef Peeters, 12-14. Eens H&M er nogmaals een drietal binnen legde was de hoop op winst weg, eindstand 14-17. De tegenkorven werden aangetekend door Tim Baetens met stip en Axelle Fransen die uiteindelijk ook haar korfje meepikte.                    

Epiloog : Het afscheid van Loes Rönne aan het korfbal heeft me niet onberoerd gelaten. Ik had even wat tijd nodig om hiervan te bekomen, voelde zoiets totaal niet aankomen en was volkomen verrast. Na zovele succesvolle jaren in jeugdreeksen en bij onze fanions plots je korfbalcarrière opzij zetten, daar is moed voor nodig. Weet je nog, samen beleefden we in de jeugdcategorieën hoogdagen, vandaar dat ik bij deze mijn teleurstelling en spijt wens uit te drukken. Ik vernam dat je een nieuwe dimensie wenst te geven aan je sportbelevenis, loop marathons zijn haar volgende uitdaging. Gaat dit lukken? Wie weet? Toch bestaat de kans dat je hongerig zal blijven naar wat korfbal voor jou heeft betekent zodat er een dag komt om weer aan de slag te gaan. Het ga je veelbelovend goed!                               

Eugeen