Vorig weekend groeiden onze fanions nog boven zichzelf uit in topwedstrijden tegen Meeuwen en Catba, bijgevolg lag de weg open om nieuwe puntenoogst te rapen tegen het puntenloze Spartacus. Was de groepsmentaliteit oké, de creativiteit oké, het zaalvoordeel oké, dus was Rijko wel klaar om die wedstrijd te spelen, niet klaar om die te winnen. Echter de efficiëntie en de nodige grinta waren niet oké, et voilà dat verklaart het resultaat. Er was na afloop weinig om echt tevreden over te zijn, juist omdat een fris van de lever spelend Spartacus, een matig acterend Rijko een lesje in afwerking presenteerde. Onbegrijpelijk dat een team dat tot op heden de nederlagen opstapelde, het slechtste doelsaldo 103 voor/140 tegen in vijf partijen optekende, dat uitgerekend tegen een Rijko slechts 98 keer gepasseerd in zes partijen, plots herrijst met 22 treffers in onze korf als bonus. De snedige bezoekers liepen via hun heren snel uit naar 0-3 alvorens Axelle Fransen op vrije worp en Sander Marijnissen de 2-3 aantekenden. Navolgend werd meteen duidelijk dat Rijko in de hoek zat waar de klappen vallen. De rood-groenen versaagden niet zodat even snel de score naar 2-8 opklom. Kon men dit euvel alsnog rechtzetten? Even leek het erop dat we zouden terugslaan via Jesse Peeters inloop, Loes Rönne en Stijn Vander Auwera op stip, 5-9. Hiermee is dan ook alles gezegd over de heropflakkering. Slordig vertoon, gebrek aan kwaliteit en juiste keuzes, praktisch geen reboundoverwicht, kortom het Rijko killer instinct was totaal zoek. Mogelijk misten we twee sterkhouders, Eef Peeters (ribben kwetsuur) en Cedric Eelen (examens), die het tij reeds meermaals deden keren, wie zal het zeggen of beamen? Voor het eindsignaal van de 1ste helft weerklonk, plaatste Rijko nog enige treffers van de hand van Loes Rönne en Stijn Vander Auwera 2x op stip, tussenstand 8-13. Ik hoorde tijdens de pauze uit menig Rijko mondje dat de wedstrijd nog niet was gespeeld, dus er bleef hoop! Maar Rijko dommelde verder in, verloor de concentratie en de tegenstander scoorde. Zeer ergerlijk dat Spartacus  zomaar naar 8-19 kon uitlopen, zonder tegenprik van onzentwege. Boeken toe, over en out!  Ingevallen Nathan Herthogs en Nick Michielsen scoren eventjes tegen, waarna we voor een voldongen feit werden geplaatst door 2 dameskorven, 10-21. De druk van de Spartanen neemt af en daar profiteren Dorthe Neefs, Loes Rönne 2x en Sander Marijnissen die de stip op Axelle Fransen omzet van, 14-21. We hoeven nog een stip toe te staan zodat de eindstand op 14-22 wordt geplaatst. Zo blijft men gefrustreerd achter na deze opdoffer van formaat. Men dient nu op zoek te gaan naar een déclic om aan te knopen met een nieuwe overwinning die het vertrouwen uitermate een boost geeft. Op naar die ene wedstrijd waar de ballen er langs alle kanten invliegen?? Wie wordt die killer??                                                                                                   

Rijko res – Spartacus res : 20-13  Wat in de voorafgaande partij krom leek werd door het reserve team rechtgetrokken. Een uitstekend leidende scheids Erik Baeten dirigeerde mee het behaalde resultaat. Op geen enkel moment kon Spartacus aanspraak maken op een eventuele zege. Weliswaar kon men gedurende de eerste 10 minuten aanklampen tot een gelijke stand van 4-4, waarna Rijko gepast het gaspedaal induwde zodat men aan de pauze een 10-6 voorsprong op het scorebord toverde. Tim Baetens op stip van Anne Kums, Nona Luyckx 2x + 1 vrije worp, Tom De Bruyn 2x, Dorthe Neefs 2x, Nathan Herthogs en nogmaals Tim Baetens zorgden voor vreugde in het Rijko kamp. Na het water bleef men alert ballen, zowel aanvallend als defensief. Spartacus bleef in de 2de helft ondermaats korfballen, moest dikwijls zijn heil zoeken in foutenlast waar Rijko optimaal van gebruik maakte. Stelselmatig werd de score opgevoerd naar een knappe 20-13 zege. De afwerkers van dienst waren dit maal, Tim Baetens 1x + 1 stip, Nona Luyckx, Senne Rönne 2x, Lore Brosens 1x, Ben Van Looveren 1x en Tom De Bruyn 3x.                                                                                                            

Rijko C – Spartacus C : 14-14   Een onuitgegeven achttal tussen de lijnen, weerom aangevuld met spelers(sters) uit de U19 rangen en enkele gewestelijke. Het werd een vinnige partij die op en af ging wat de score betreft. Positief beeld dat de U19’ers hun kunnen nogmaals lieten bewonderen gedurende deze partij. Nu ook weer werden zij omringd door enkele vaste waarden in het korfbaljargon, die hun met raad en daad bijstonden. Aan die opwaartse klim blijven voortwerken en dan ziet jullie toekomst er verder rooskleurig uit.                  

Eugeen