Na de uitschuiver van vorige week op Hoevenen waren we aan onszelf en de schaarse opgekomen suppo’s verplicht uit aan ander vaatje te tappen. Een uitstapje naar Vobako, waar je middenin de “Hel van de Kempen” belandt, is nooit een plezierreisje te noemen. Zij zorgen er steeds voor door een vuurtje dat ze stoken je er steeds warme voeten van krijgt.  Doch vandaag heeft Rijko duidelijk een statement gemaakt en laten zien dat we wel degelijk een goede ploeg hebben. De zin om hier minstens één punt te pakken was er gedurende de ganse partij echt aanwezig. Ikzelf was ronduit verbaasd dat het zo vlot liep aan Rijko zijde. Het beginpatroon was geniaal te noemen, naar 1-3 via Nick Michielsen en 2x Loes Rönne, daar moest Vobako even van bekomen en doorslikken. Hun dametjes plooien zich dubbel en gaan in één ruk door naar 7-5. Cedric Eelen op stip en Nick Michielsen in z’en beste doen zijn diegene die kunnen milderen. Om Rijko enigszins af te stoppen begaat Vobako foutenlast, die worden gesanctioneerd met vrije worpen. Door misverstane positionering halen die niks uit en in plaats van een gelijke stand, die voor het grijpen lag, wordt het 10-8 aan de overzijde. Intussen hadden Axelle Fransen, Stijn Vander Auwera en Nick Michielsen de aan sluittreffers gescoord. Na de pauze laat Sander Marijnissen zich gelden (hij verving reeds vroegtijdig de gekwetste Glenn Ruts), gevolgd door Stijn Vander Auwera, 10-10. Volgt dan een zeer pijnlijk moment, slechts 45 seconden laksheid in de verdediging kosten Rijko drie damestreffers tegen, 13-10. Even is er een periode van stilstand, Vobako voelt zich voldaan door de bijeengesprokkelde voorsprong, Rijko is wel even van slag en aan het bekomen. Intussen leveren de toegestane vrije worpen weerom niets op, daar moeten we beslist op gaan oefenen om er meer uit te halen. Een stip op Stijn Vander Auwera die hij zelf omzet brengt ons ietsje dichterbij. Doch telkens als we terug de goede cadans hebben gevonden, leggen de Oranjehemden er ééntje in onze korf, 15-11. Zijn we nu uitgeteld? Welnee, want Rijko’s slotoffensief is er ééntje om in te kaderen. We prikken er vier op rij binnen vooraleer Vobako een openingetje kan vinden. Hiervoor zorgden 2x Stijn Vander Auwera, Loes Rönne 2x, 17-15. Onder wiens voeten werd het nu echt warm, zal je denken? Nick Michielsen zet het orgelpunt, met een 17-16 eindstand moeten we berusten.  Helaas blijven de begeerde klassementspunten op de Tielenheide steken, zodat Vobako met de hakken over de sloot, deze naar zich kan toe eigenen. Geen stunt, dan maar naar de eerstvolgende afspraak uit kijken, thuis tegen KCBJ, nu wordt het tijd om te oogsten, geen teleurstellingen meer voor de jaarwisseling a.u.b.

Vobako res – Rijko res : 17-6 Een duidelijk maatje te klein tegen het veel sterkere Vobako.  Aanvankelijk liep het eventjes vlot, door Tim Baeten en Nathan Herthogs die Rijko op een 1-2 korfden. Ons liedje was even vlug uitgezongen omdat de tegenpartij aan de rust reeds leidde met een 8-2. De 2de helft was een éénrichtingswedstrijd met af en toe wat aandikking langs Vobako zijde. De tegenkorven schreven we op naam van Nathan Herthogs 3x en Sandra De Prins (knappe invalsbeurt). Achter de feiten aanlopend moesten we berusten met 17-6 op het scorebord.                                                                                                                                       

Vobako C – Rijko C : 16-7 Met een noodploeg een sterke tegenstrever bekampen dan weet je vooraf dat hier niet veel te rapen zou vallen. Aan de rust viel reeds een 9-4 achterstand te noteren. Tom De Bruyn, Senne Rönne 2x en Lisse Brosens zorgden voor enig weerwerk.                       
Na de pauze ging Vobako op zijn elan verder, dat leidde naar een 16-7 verlies voor Rijko C.  Aan onze sympathieke invallers(sters) een welgemeende dank, doch zij stonden erbij en keken ernaar, konden weinig inbrengen tegen het burengeweld. Toch brachten we nu en dan een opflakkering teweeg, dit via : Janne Soontjens, Lisse Brosens en good old Pieter Swaegers.                                                                                                                   

Eugeen