We hebben hoogdringend een overwinning nodig! Spartacus zal opnieuw een belangrijke confrontatie worden. Het is een wedstrijd die bij iedereen net zo leeft als vorige week tegen Ganda, met het volle geloof in eerherstel. Het wordt inmiddels tijd dat weer eens een zege gaan bijschrijven, de 0 op zes is voor Rijko ietwat beschamend en nooit gezien. Toch mag deze positieve noot weerklinken, dat Rijko tot hiertoe in al zijn voorgaande partijen slechts enkele keren ondermaats speelde. Echter bepaalde details in een wedstrijd bepalen winst of verlies. We hebben het succes al in verschillende wedstrijden de hand gereikt, maar we gaven het ook al enkele keren uit handen op beslissende momenten. In de wetenschap dat het vandaag wel zou lukken, de twee punten mee te graaien dan doen we optimaal een goede zaak om aansluiting te verkrijgen met onze voorgangers in de ranking. Helaas niet, het was trouwens niet de eerste keer dat we niet kregen wat we verdienden, het zit al wel een heel seizoen echt tegen. Opbeurend voor elkeen, vandaag kon men voor de 1ste maal spelen “au grand complet”, dus we beschikten over al onze kern pionnen die onze hoop wegdroegen. Onze start hebben vandaag zekers niet gemist, van meet af aan legden we Spartacus het vuur aan de schenen. Ben Van Looveren opende de score, Axelle Fransen deed hem dat na en Stijn Vander Auwera legde de stip op Jesse Peeters keurig in de korf, 2-3. Nick Michielsen laat zich eveneens opmerken, Ben Looveren zet een hoopvolle 4-5 op het bord. Defensief laten we weerom enkele steken vallen zodat Spartacus bijbeent en de leiding neemt, 6-5. Een Time Out is aan de orde, Rijko trekt de partij terug in balans, we creëerden daarop driemaal uitmuntende shotkansen die er alle uitdraaien, wat een pech kun je toch hebben? We hoeven nog een aantal minuutjes te wachten alvorens Stijn Vander Auwera kan milderen tot 8-6. Nu is het onze beurt om Spartacus te overtuigen van ons korfbalkunnen, Dorthe Neefs, Ben Van Looveren, Loes Rönne en Sander Marijnissen trakteren de Spartanen op een salvo dat leidt naar een gelijk van 10-10. Echter net voor de rust ingaat moeten we de 11-10 toestaan. Conclusie na de 1ste helft, iets te weinig druk gezet en zodoende iets teveel doelpunten tegen geïncasseerd. Deze defensieve opdrachten vanuit de coaching werden in de 2de helft nauwkeuriger uitgevoerd zodat Spartacus slechts 5 maal kon scoren. Eerst zette Stijn Vander Auwera de stip op Jesse Peeters en ook Sander Marijnissen kon de stip op Nick Michielsen omzetten, 12-12. Tot op dit moment kon men gewagen van een vurige partij, soms op het randje, maar wat Spartacus nadien opdiste aan foutenlast om ons geolied spel te kraken, dat was over de schreef! Gelukkig hield een goed leidende scheids het hoofd koel, bestrafte veelvuldig de opzettelijk uitgelokte fouten met vrije worpen, 7 in totaal, doch wij konden er slechts ééntje van benutten via Axelle Fransen., waarvan er eigenlijk wel meer dan ééntje binnen mocht zijn. Onze solide organisatie, kreeg een forse deuk te verwerken dat leidde tot gekrakeel langs beide zijde. We halen niet meer het acceptabel niveau dat we tot hiertoe op de mat legden, tot groot jolijt van Spartacus. In een zeer rumoerig slot konden Axelle Fransen en Loes Rönne nog gelijk stellen, 15-15, waarna een heer alsnog de 16-15 binnen prikte. Helaas, konden we het weerom niet in winst omzetten, er had inderdaad meer ingezeten! Voor de nabije toekomst zullen we er wekelijks voor moeten zorgen een zo optimaal grootse prestatie te leveren om aan een eerste gewin te raken. Iedereen weet sowieso dat voor het vertrouwen in de groep we op korte termijn een overwinning nodig hebben om opwaarts te schuiven in het klassement, te beginnen met de zaal. Toch moeten we ons stilaan ongerust beginnen maken. De frustratie bij onze fanios is enorm. Anderzijds blijf ik er wel van overtuigd dat we met één zege echt vertrokken zijn. Het geloof in het eigen kunnen en eerherstel moet bij iedereen sterk blijven leven. Pas dan komt terug goed!
Reserve : Spartacus res – Rijko res : 7-18 Gans andere partij die onze reservisten leverden op het veld van Spartacus. De Spartanen werden de speelbal van onze Rijko’ers die tot aan de rust uitliepen naar 3-7. Eef Peeters en zus Maud Peeters 2x zorgen voor de 3-1. Even nog de 3-3 toestaan alvorens Glenn Ruts, Tokke Vande Kerckhoven, Cedric Jochems en Tim Baetens van de tegenpartij wegloopt, 3-7. De 2de helft laat Rijko zijn prooi niet meer los en walst verder over de tegenstander heen. Zeer bedrijvige Maud Peeters 2x, dikt verder aan, Tim Baetens, stippen op Eef Peeters en Glenn Rust worden omgezet door Cedric Eelen en Tokke Vande Kerckhoven, 3-12. Tim Baetens vervolgt, stip op Cedric Eelen zelf omgezet, Kato Brosens, nog eens Maud Peeters, Dorien Eelen en tot slot Tokke Vande Kerckhoven, 5-18. Door wissels laten we de teugels even vieren zodat Spartacus nog kan milderen, 7-18.
Spartacus C – Rijko C : 12-10 Een wedstrijd met twee gezichten. Groot gedeelte van 1ste helft solide en baas vanwege Rijko. Lore Brosens, Tom De Bruyn 2x, Senne Rönne, Anne Kums en Fien Rönne brachten ons 4-6 voor, maar opslag van rusten nam Spartacus over, leidde met 7-6. Na het water zakte de Rijko pudding totaal in elkaar, gevolg een 11-7 stand. Tegenprikken deden we via een stip op Lorre Brosens die Anne Kums omzet en Joppe Brosens, 11-8. Het slotoffensief van Rijko leverde nog 2 korven op via Fien Rönne en Tom De Bruyn, eindstand 12-10. Eugeen
